Cinsel istismar ve göçmenlik geçmişi olan kişiler
Bağımsız Çocuklara yönelik cinsel istismarın yeniden işleme ve açıklığa kavuşturma komisyonu, ailesinde göçmenlik geçmişi olan kişilere nasıl daha iyi ulaşılabileceği konusunda uzmanlardan tavsiye istemiştir. Arka planda, göçmenlik geçmişi olan kişilerin komisyona rapor verme sıklığının, nüfus ortalamasına göre çok daha az olduğu görülmüştür.
Atölye tartışması
Atölye tartışmalarının formatı komisyona yeni konuların başlangıcı olarak hizmet etmektedir. Bu amaçla komisyon, uzmanları gizlilik kapsamındaki bir tartışmaya davet etmektedir. Atölye tartışmalarından elde edilen bulgular, komisyonun ileriki faaliyetleri için temel oluşturmaktadır. Atölye tartışmalarının formatı komisyona yeni konuların başlangıcı olarak hizmet etmektedir. Bu amaçla komisyon, uzmanları gizlilik kapsamındaki bir tartışmaya davet etmektedir. Atölye tartışmalarından elde edilen bulgular, komisyonun ileriki faaliyetleri için temel oluşturmaktadır.
Kendimizi bu gruplar için nasıl daha erişilebilir hale getirebiliriz? Ve herkesin bizimle iletişime geçmeye davet edildiklerini hissetmelerini nasıl sağlayabiliriz? Silke Gahleitner Barbara Kavemann, komisyonun toplum adına yaşanan adaletsizliği tanıyabileceğini söyledi. Bu kapsamda komisyon, göçmenlik geçmişi olan kişilerin oldukça heterojen bir grup olduğunun bilincindedir.
İç engeller nasıl aşılabilir?
İlk panelde göçmen ailelerdeki mağdurların, çocukluk ve ergenlik dönemindeki cinsel şiddeti açığa çıkarmak için belirli engelleri aşmaları gerekip gerekmediği sorusu ele alınmıştır. Komisyonun mağdurları dinleme temsilcisi Elif Gencay, ailelerde cinselliğin hiç konuşulmamasından kaynaklı olarak Türk ve Arap kökenli müvekkilleri arasında bu konunun çoğunlukla utanç verici bir şey olarak ele alındığını bildirmiştir. Bir vakada, oğullarının faile karşı suç duyurusunda bulunmasına destek veren bir aile, topluluktan dışlanmıştır. Kızlar için bekaret üçüncü nesil ailelere kadar önemli bir rol oynamıştır. Gencay avukatlık bürosu bağlamındaki deneyiminden, kızların “kusurlu” olduğu yönünde bir endişenin olduğunu ifade etmiştir. Baden-Württemberg Kooperatif Devlet Üniversitesi’nde sosyal hizmet profesörü ve Kültürlerarası Sağlık Araştırmaları Enstitüsü başkanı Prof. Dr. Jan İlhan Kızılhan, bu gözlemleri uzman olarak yaptığı çalışmaları bağlamında doğrulamıştır. Pek çok muhafazakar dini bağlamda cinsellik ataerkil bir mantığa dayalı olarak tabulaştırılmıştır.
Cinsellik her zaman bir tehlike olarak görülür, korunması ve ancak belli bir alanda gerçekleşmesi gerektiği düşünülür.
Wildwasser Berlin e.V.’nin genel müdürü Dorothea Zimmermann, mağdur kızlar ve genç kadınlarla yaptığı çalışmalar hakkında bilgi vermiştir. Tıpkı genç erkekler gibi onlar da büyük bir baskı altındalar çünkü cinsel şiddet hakkında konuşmanın toplumlarını damgalayacağından korkmaktadırlar. Bunun sonucu genellikle dışlanma ve irtibatın kesilmesidir. Bu durumda genç kadınlar sadece ailelerinden değil, kendi kültürlerinden de soyutlanmakta, bu da büyük bir yük anlamına gelmektedir. Zimmermann, “Bu durumda kızların kendilerini ne kadar yalnız hissettiklerine dayanmak bazen zor oluyor” demiştir.
Uzmanlar, kısmen kapalı topluluklara erişimin yalnızca kültürel açıdan hassas aracılar aracılığıyla mümkün olabileceği konusunda hemfikir olmuştur. Gerekirse, mağdurlar için bir risk analizi ve tercümanların özenli bir kontrolü de dikkate alınmalıdır.
Yardım sistemine erişimdeki engeller
İkinci panelde ise mağdur kişi olan Schwerin Federal Çalışma Bürosu Üniversitesi’nde psikolojik psikoterapist ve danışmanlık bilimi profesörü olan Aylin, Berlin’deki Friedrichshain-Kreuzberg gençlik yardım bürosunda çalışan Prof. Dr.Berrin Özlem Otyakmaz ayrıca çocuk ve ergen psikoterapisti Ramazan Karataş, yardım sistemine erişimdeki engellerden bahsetmiştir. Aylin, uzun süredir başına ne geldiğini bilmediğini çünkü hiçbir açıklama yapılmadığını ve çocukluğunda kendi sınırlarını göstermesi konusunda teşvik edilmediğini söylemiştir. Farklı dillerde de bilgi ve eğitimin çok önemli olduğunu düşünmektedir. Ailesinde ne iç ne de dış sorunların konuşulmadığını söylemiştir. Prof. Dr. Berrin Özlem Otyakmaz, Ulusal Irkçılık ve Ayrımcılık İzleme Örgütü’nün güncel raporu gibi, “göçmen” olarak tanımlanan kişilerin psikoterapi kontenjanlarının sağlanmasında önemli ölçüde yetersiz temsil edildiğini belirten çalışmalara değinmiştir. Çoğu Alman psikoterapist benzer geçmişe sahip hastaları tercih etmektedir. Öte yandan, karma ekiplerde, örneğin danışmanlık merkezlerinde, göçmenlik geçmişi olan tüm müşteriler genellikle ailesinde de göçmenlik geçmişi olan tek uzmana atanır; başka bir uzman belirli bir sorun üzerinde daha net bir uzmanlığı olsa bile. Ailede göçmenlik geçmişi olan yerleşik psikoterapistlerin sayısı çok daha az olduğundan, Türkçe konuşan psikoterapistlerin bekleme süreleri, Alman meslektaşlarının çoğunluğuna göre iki ila üç kat daha uzun olmaktadır. Mağdur kişilerin, konuya bağlı olarak danışmanlık veya psikoterapi sırasında Almancayı veya ailede konuşulan bir dili esnek bir şekilde kullanabilmeleri önemlidir. Ek olarak, psikoterapistlerin, ırkçılık nedeniyle dışlanma deneyimleri de dahil olmak üzere mağdur kişinin çeşitli yönlerini ciddiye alması ve bunları psikoterapi ve danışmanlıkta yeterince ele alması önemlidir. Bununla birlikte, danışmanların ve psikoterapistlerin çoğunluğu, göçmen kökenli ailelerdeki cinsel istismarın nedenleri ve belirtileri hakkında olumsuz bir etkiye sahip olan ve hatta tedaviyi imkansız hale getiren basmakalıp, kültürelleştirilmiş fikirlere sahiptir.
Profesör Doktor Berrin Otyakmaz, çocuk ve ergen terapisti Ramazan Karataş gibi, göçmen kökenli insanlar için gündelik bir gerçeklik olan Almanya’daki yapısal ırkçılığa değinmiştir. Bu, yardım sisteminde ve diğer birçok ilgili sosyal kurumda daha az uzmanın temsil edilmesinin temel nedenidir. Ailede göçmenlik geçmişi olan müşteri kitlesine hitap etmek için değil, eşitlik nedeniyle, sosyal heterojenliği yansıtan uzmanların tüm komitelerde temsil edilmesi doğal olmalıdır. Toplumun her düzeyinde katılım ve katılımcılık önemlidir. Eğer insanlar yardım yapılarında, yardım arayan ve eden kişiler olarak yeterince temsil edilmiyorsa ve Komisyon gibi komiteler çeşitlilik göstermiyorsa o zaman şu soru ortaya çıkar:
Daha önce yardım sisteminde saygılı ve yeterli muamele görmeyen insanlar neden Komisyon gibi diğer sosyal kurumlara güven geliştirip hikayelerini onlara anlatsınlar ki?
Ramazan Karataş, camilerle, etkinlik merkezleriyle, siyasi derneklerle veya göçmen kökenli annelerle fikir alışverişinde bulunulmasını önermiştir. Ayrıca, ona göre, Komisyonun web sitesi farklı dillere çevrilmeli ve göçmenlik geçmişi olan kişiler için daha çekici hale getirilmelidir.
Aylin okulda, özellikle ilkokulda daha iyi bir cinsel eğitimin verilmesini istemiştir. Çocuklar, şiddetten arınmış bir yaşam hakkı da dahil olmak üzere hakları konusunda bilgilendirilmelidir. Ona göre, sosyal medya gençlere ulaşmanın iyi bir yoludur.
En önemlisi, sınır geçişi ne şekilde gerçekleşirse gerçekleşsin, çocukların bunu ifade edebiliyor olmasıdır.
Halkla ilişkilerin iyileştirilmesi
Mağdurlar Konseyi (UBSKM) Bağımsız Temsilcisi Ismahan El-Alaoui, Beys pazarlama ajansından Burhan Gözüakça ve Kadına Yönelik Şiddet yardım hattının basın ve halkla ilişkiler sorumlusu Stefanie Keienburg’un konuk olduğu üçüncü panelin ana sorusu, Komisyonun halkla ilişkiler çalışmalarının, ayrımcılığa maruz kalan kişilere özel bir rol vermeden nasıl daha iyi bir şekilde hitap edebileceği olmuştur. Tüm konuklar kampanyaların belirli hedef gruplara (örneğin Türk toplumu) göre uyarlanmasının kritik olduğunu düşünüyor. Başkalarından gelen atıflar, sosyal içerme ve dışlama mekanizmalarını içermekte ve dolayısıyla topluma ait olmama duygusunu teşvik etmektedir. Konu bağlamında Ismahan El-Alaou, şu uyarıda bulunmuştur: “Kişi ya da gruplar “öteki” olarak kurgulanıyor, egemen toplumla ilişkilerde normdan saptıkları varsayılıyor ve böylece toplumsal katılım zorlaşıyor. Bu yüzden bu insanlar kendilerine hitap edildiğini hissetmiyorlar. Bu şüpheyi, güvensizliği ve kendini değersiz hissetmeyi teşvik ediyor” Burhan Gözüakça, ajansında geliştirilen içeriğin çoğu zaman tüm hedef gruplarda eşit derecede işe yaradığını fark etmiştir.
Hedef gruplara çok hedefli mesajlar veren insanlar var. Amacımız asla bu değildidir. Gönderenin takdirine ihtiyacı vardır. Burhan Gözüakça
Değerleri aktarabilmek için insanlara nerede ulaşabileceğinizi düşünmek önemlidir. Pek çok Türk kökenli insan geleneksel yazılı basında, Alman televizyonunda ve radyosunda ilgi alanları ve yaşam gerçekleri yansıtılmadığı için göz ardı edildi.Bunun yerine “tehlikeli Müslüman adam” gibi düşman görüntüleri medyadaki temsiller aracılığıyla ortaya konulmaya devam ediyor. En adil olanı, içeriğin teknik olarak kolayca çevrilebildiği sosyal medyadır. Ajans sahibi, komisyonun insanlarla kendilerini rahat hissedecekleri bir yerde buluşmasını sağlayarak erişim engellerinin azaltılmasını önerdi. Bunun için, ona göre siyasi dernekler gibi ortaklarla iş birliği yapılması önemlidir.